Aleksandr Sotnik: Rus gazeteciliğinin fuhuştan farkı yok  

Rus yazar, gazeteci, SOTNIK TV kurucusu Aleksandr Sotnik İçkerya İnfo haber ajansına Moskovalıların Boris Nemtsov cinayetinde kimi suçladıklarını, FSB tarafından yayılan faşizmden dünyanın nasıl kurtarılabileceğini ve Rusya’yı nelerin beklediğini anlattı  

 

Aleksandr Sotnik, sizce neden özellikle Nemtsov hedef alındı? Rusya’daki tek muhalif o değildi? İnşallah bu akıbeti artık kimse yaşamaz…

 

Nemtsov, belki de en karizmatik Rus siyasetçiydi. Bu cinayet çok ciddi bir psikolojik darbe. Anladığım kadarıyla hesaplar bunun üzerine yapıldı. Muhalefetin hareketleri şimdi rahatlıkla boşa çıkarılacak. Tabi bir süre için. Her şey kapalı bir kazanda kaynayacak. Ve bu Rusya yönetimi için daha kötü. Kontrol edemediği bir sürece gidilecek. Bu kazan ne zaman patlayacak, kimse bilmiyor.

 

Cinayet mahallinde çekim yaptınız. Moskovalılar bunu kimin yaptığını düşünüyor?

 

Emri verenin olay mahalline yüz metre ötede, Kremlin’de olduğunu…

 

Fakat soru sorduğunuz kişiler Boris Nemtsov’un öldürüldüğü yere çiçeklerle gelenler, yani muhtemelen her şeyin farkında olanlar. Ama genellikle anket katılımcılarınız her zaman aynı fikirde olmuyor.

 

Video anketi çekmek için, en az elli kişiye yaklaşmak lazım. İnsanların sadece onda biri kamera karşısında konuşmayı kabul ediyor. Geri kalanlar hemen uzaklaşıyor. Bu ülkenin havasında yayılan bir korku var. Bu korku Putin’in eseri.

 

Kanalınızda şöyle bir anket de yayınlanmıştı: “Kim kazanacak, Rusya mı Ukrayna mı?”. İlginç olan, Kremlin yönetimi, Rus askerlerinin Donbas’ta olmadığını iddia ediyor, Ruslar ise kameraya karşı Ukrayna’da savaşmaya hazırız diyor. Demek ki, kendileri de Kremlin’in yalan söylediğini biliyorlar, değil mi?

 

Onlar bu kadarını bile düşünmüyor. “Rus askerleri Ukrayna’da yoksa bile biz kazanacağız ve Amerika’yı radyoaktif küle döndüreceğiz. Rusya ileri!”. Düşündükleri bu. Geri kalan her şey önemsiz.

 

Boris Nemtsov’un öldürülmesinin ardından Facebook sayfanızda “Medeni dünyanın, FSB tarafından yayılan faşizmden gezegeni kurtarmak için müdahil olması lazım” diye yazdınız. Ama nasıl?

 

Batı’da sadece Hollywood’un 007 kodlu ajanları yok, gerçek olanlar da var. Bir kişi tüm dünya için problem olduğunda, bu kişiyle ilgili dünyanın bir şeyler yapması ve sorunu birlikte çözmesi gerekir.

 

Dürüst olmak gerekirse, bir çok Ukraynalı, kısa bir süre önce Norman formatında müzakerelerin yapıldığı Minsk’ten Putin’in doğrudan uluslararası mahkeme önüne çıkmak için Lahey’e gideceğini hayal etti. Maalesef… Bu arada Rusya’da yeni bir bayram ortaya çıktı: Özel Kuvvetler Günü.

 

Bu bayramla Putin dalkavuklarına ve barbarlarına ödüller dağıtmak istiyor. Gündüz bayram çıkardılar, akşam da kutladılar, Nemtsov’a sıkılan dört kurşunla.

 

Levada Center Rusyalıların Putin’e desteğiyle ilgili anket sonuçlarını  yayınlıyor. Son anket sonuçlarına göre, yurttaşlarınızın yüzde 86’sı onu destekliyor. Kremlin sosyologlarının kime ve nasıl sordukları tahmin etmek zor değil. Sizin anketlerinize ulaşmak için de sitenize girip video arşivlere bakmak yeterli. Levada Center ve sizin sonuçlarınız arasındaki fark ne anlama geliyor?

 

Bence, Putin’i gerçekten destekleyen ve ona inananlar Rusların yüzde 30-35’idir. Yüzde 45 derin bir şok ve korku içinde yaşıyor. Dışarı yansıtmamaya çalışıyorlar. Kameralardan kaçarcasına uzaklaşanlar işte bunlar. Diğerleri ise yaklaşımını ifade etme cesaretini kendinde buluyor.

 

Ele aldığınız konulardan biri Ukrayna’nın Avrupa tercihiyle ilgiliydi. Görünen o ki, bu Moskovalıların kesinlikle hoşuna gitmiyor. Peki ülkelerindeki bozuk yollar, düşük maaşlar, sansür ve Rusya medeniyetinin diğer “güzellikleri” onları tatmin ediyor mu?

 

Emperyal düşüncenin hayaletleri çok uzun ömürlü. Bir çoklarına göre, Ukrayna Rusya’nın parçası. İşte bu yüzden Kırım “bizim”, ve Kiev ve Harkov ve Odessa… Bu propaganda zombi kutusundan yayılıyor. İnsanlar kendileri düşünmeye, analiz etmeye ve bilgileri kıyaslamaya alışamadı. Kendilerine çiğnenip verileni, gıdanın kalitesine bakmadan yutuyorlar. Ostankino’da (Moskova’daki radyo-televizyon kulesi) çalışanların hepsinin gerçek suçlular olduğunu düşünüyorum.

 

Ama onlar da yanılabilirler, tabir-i caizse kendi propagandalarının kurbanı olabilirler…

 

Küçük bir bölümünün yanılabileceğini kabul ediyorum. Çoğunluk ise kendi gemisini kurtarmaya çalışırken ne yaptığını çok iyi biliyor. Rusya için bu elbette, büyük bir trajedi. Yani bu gazeteciliğin fuhuştan hiç bir farkı yok. Rusya gazeteciliği yansıtan en iyi örnek LifeNews televizyon kanalı…

 

Evet, bu kanalın çalışanları, Donbas’ta patlama ve çatışmaların yaşandığı yerlerde, olaylardan hemen önce mucizevi şekilde ortaya çıkıyor. Rusya’yı ne bekliyor, ne düşünüyorsunuz?

 

Rusya’nın başına gelebilecek en korkunç şey zaten oldu. Artık ben, nereye düştüğünü, kendilerini nasıl bir karanlığın beklediğini anlamayanlar için endişeliyim. Ama, Ukrayna’da söylenildiği gibi, bunu kendileri seçtiler.

 

Fakat siz, Rusya’da kişilerin tek başlarına bir şeyleri değiştirebileceğini mi düşünüyorsunuz?

 

Diğer türlü düşünmek de fazla rahatlık ama. Tek başıma yapabileceğim hiç bir şey yok da diyebilirsiniz. Örneğin eğer ben böyle düşünseydim SOTNIK TV olmazdı. Seçim özgürlüğü hakkında hiç kimse konuşmuyor. Bizi bu özgürlükten mahrum ettiler. “Yapabileceğim hiç bir şey yok” kesinlikle şeytani bir varsayım. Rusların bu yaklaşımı şeytani Rus özel birimlerince kullanılıyor. Her bir ferdin yapabileceği çok şey olduğunu düşünüyorum.

 

2011’de dönemin devlet başkanı Medvedev’e Rusya vatandaşlığını reddettiğinizi bildiren bir mektup yazdınız. Yönetim buna nasıl tepki verdi?

 

Hiç bir şekilde. Triumfalni meydanında kimliğimin fotokopisini yaktım. Putin jurnalcileri “kimliğinin aslını yakamıyor” diye benimle alay ettiler. Fakat benim reddettiğim Putin imparatorluğunun sahte vatandaşlığıydı. Bu yüzden kimliğin kopyasını yaktım. Bu iktidarı tanımıyorum, devlet başkanını yasal kabul etmiyorum, Duma’yı tanımıyorum ve onun çıkardığı kanunları kabul etmiyorum.

 

Bu prensiplerle nasıl yaşıyorsunuz? Sokakta arkanıza bakmadan yürüyebiliyor musunuz?

 

Zor bir hayat yaşıyorum. Ama ne yapalım? Birilerinin bu işi yapması, toplumu bu ülkede gerçekte neler olduğu konusunda bilgilendirmesi gerekiyor. Bunu yapıyorum diye kendimi kahraman olarak görmüyorum, ama çok iyi biliyorum ki Rusya’da yaşamak benim için tehlikesiz değil.

 

Kaynak: İçkerya İnfo

Çeviri: Ajans Kafkas

Ajans Kafkas