Nohçalla, Vatan ve bendeki izler
Nohçalla, Vatan ve bendeki izler..
Kendimi üç beş kelime yazmaya veriyorum boş aralarda. Çeçenler ile yan yana gelince hayatın güzelliği aklıma geliyor. Ve bazen de muhacir ruh beni kendime getiriyor. Tabii duygularını da dökeceğin bir kâğıt.
Cesaret ve özgürlük yüreğimde tekrardan alevleniyor bu insanlarla. Muhabbetin en güzeli kelam oluyor dillerde. Kafkasya’nın özgürlüğü o keskin bakışlar ile canlanıyor yüreğimde.
Hulusi abim aklıma geliyor sonra. “Dünyanın son özgürlük savaşını veren halkının çocuklarıydı onlar” diyordu hep. Mavi kasabanın beyefendisi idi o güzel insan. Onu tarife kelam haddime değil. Hulusi abiyi özlediğim zaman da satırlarda buluyorum kendimi. Birkaç kelam oluyur, gönlümü rahatlatan sözler süzülüyor sonra. Ve ona dua.. her zaman dua.
Gönlüm güzelliklerle içinde deryada
Ruhum dostluğunun neşesi ile dingin, Üstün
Güzel insanlarla dolaştım
Yürekli insanlarla yol aldım
Beraber aynı safrayı paylaştım
Sanki çocukluk oyunu gibi, eğleniyoruz. Mutluyuz çocuklar gibi..
Seviyorum bu yolculukları. Ne kadar zor konular ile uğraşsak da.. Dinlendiriyor aslında,
Hatıralar biriktiriyorum. Geçmiş canlanıyor bazen gözümde. Göremediğim yaşanmışlıklar geliyor aslında gözümde.. Mücadele, hürriyet, istiklal ve vatan sevgisi hatırlanıyor.
Kimler ile ne yollar yapacağız daha kim bilir. Gönlü güzel insanlarla olsak hep, ne mutlu..
3 Çeçen mücahit ile daymox dinliyoruz yollarda. Asil ve vakar insan Nohçiler
Bilmediğim bir dil ama bu tını yüreğine dokunuyor. Müzikleri de kendilerine gibi cesur ve asil. Ama bildiğim bişeyler söylüyor: Geçmişimden ve kültürümden. Hissediyorum.
Derken bir haber geliyor. Bir mücahitin annesinin vefat haberi.. Rahmet olsun yiğit anaya. Oğlu gibi yiğit. 30 yıllık hasret o mücahit için ecel ile devam edecek. Hem vatan hem ana özlemini taşıyacak şimdi o geniş yüreğinde. Ecel onlara kavuşmayı miras bıraktı. 30 yıldır göremediği annesine ölüm ile kavuşacak bir umut, bir beden. O umut onlar için hep devam edecek. Sonra dedim ki, işte hayat.. Vatan için savaşan cesur bir yürek ve oğlunu vatana emanet eden, 30 yıldır gözü yaşlı bir annenin vefatı..
Onlar Özgürlükler ülkesinin çocukları
Vatanı için herşeyinden vazgeçen yiğitler
Onlar Dudayev’in göz bebeğindeki keskin bakış
mashadov’un bileğindeki cesur güç
Zelimhanın bilge duruşu
Onlar son özgürlük savaşanını vermiş asil halkın çocukları
Onlar her kafkas gibi dimdik Çeçenyalılar
Onlar Kafkasya’nın kendisi..
Ne hoş olurdu Hulusi abide olsaydı
Şöyle derdi herhalde: özgürlüğün son temsilcisi sizlerle çok bahtiyarım..
Galiba bahtiyarlar arasındayım…
16 Mayıs 2025,
