Hafta sonu Dışişleri Bakanlığı yetkilisi Valeri Kenyaikin, Moskova’nın ‘savaş çıkması durumunda vatandaşlarını korumak için tüm gerekli önlemleri alacağını’ söyleyerek Gürcistan’ı Abhazya ve Güney Osetya ile bölgesel anlaşmazlıklarını çözmek için NATO kuvvetlerini kullanmaması yönünde uyardı. Rusya Gürcistan ile savaşa hazırlanıyormuş gibi görünüyor.
Bir kaç gün önce Vostok’un (Vostok) Ramzan Kadirov’a bağlı askeri gruplar tarafından acımasız bir şekilde bozguna uğratılışını gözlemlediğim Çeçenya’dan döndüm. Vostok, resmi olarak Hankale’deki Genelkurmay Genel İstihbarat Dairesi’ne bağlı 42. Tümen’de yer alan etnik Çeçenlerden oluşuyor.
Vostok’un yenilmesinin bazı nedenleri var. Kadirov Vostok’un üzerine gittiği zaman tabur komutanı Sulim Yamadayev Çeçenya’ya dört gün boyunca gelemedi. Kadirov’un adamları taburdaki askerleri yakalayıp onlara kabadayılık yaparken Yamadayev Savunma Bakanlığı’nda bir toplantıya katılıyordu.
Birinci Çeçen savaşı sırasında, sonradan tümgeneral olan Yamadayev, muhtemelen Moskova’da toplantılara katılmak yerine dağlarda askerlerine liderlik ediyordu. Bir ordu askeri bir çatışma sırasında komutanı orada, çatışmanın çıktığı yerde askerlerine liderlik etmek yerine Moskova’da bir toplantıda ise ne kadar etkili olabilir?
İkincisi olayda s tabur askerleri ‘Rusları sattıkları için’ cezalandırılırken Yamadayev’in kendi komutanı tabur askerlerine liderleri olan Yamadayev’in çeşitli suçlardan şüphelisi arananlar listesine konulduğunu söyledi. Tabur askerlerinin kimi sattığını bilmiyorum ama Yamadayev’e ihanet eden tümen komutanın kim olduğu çok belli. Böyle bir komutanı olan bir ordu savaşabilir mi?
Üçüncüsü tabur komutanları askerlere maaşlarını tam olarak ödemediler. Görevliler maaş bordrolarındaki imzaları taklit ettiler ve profesyonel askerler kontratlarındaki miktardan daha az maaş aldı. Bu Rus ordusunda yapılan yaygın bir uygulama. Bazen komutanlar acemi erleri -30 derece soğukta dışarı çıkarıp sıraya dizerek profesyonel askeri hizmet sözleşmesi imzalayıncaya kadar kışlalarına dönemeyeceklerini söylüyor. Bu tür bir ordu savaş için hazır olabilir mi?
Bu üç sebep hesaba katıldığı zaman, Dışişleri Bakanlığı’nın NATO’nun Abhazya’yı işgal etmesi durumunda Rusya’nın savaş açacağı duyurusu ancak Abhazya’yı bir Marslı işgalinden koruyacağını duyurmak kadar mantıklı olabilir.
Eğer Moskova Abhazya ve Güney Osetya’yı koruma konusunda ciddiyse sadece gürültü çıkarmak yerine oraya –sadece ek barış gücü değil- askerler göndermek zorunda. Kenyaikin gibi boş tehditler savurmak hangi açıdan bakarsanız bakın, kazandıran bir taktik değildir. Moskova böyle yaparak sorumsuz ve akıl dışı bir devlet gibi görünüyor ve hiç bir bölgeyi kazanmıyor. Sonuçta Rusya ne korkulan, ne de saygı duyulan oluyor.
Sokak çeteleri tarafından bile iyi bilinen bir kural vardır: Silahını çekersen ateş etmeye hazır ol. Ama Moskova silahını çektiği zaman sadece bağırıyor: “Bize karşı suç işlendi.” Daha sonra silahını kılıfına geri koyuyor.
Ama herşey kaybedilmedi. Liderlerimize Gürcistan’ı alt etmelerinde yardımcı olacak bir önerim var ve oldukça da basit. Kremlin’in yapması gereken tek şey Gürcü görevlileri Savunma Bakanlığı’nda bir talim kursuna katılmaya ikna etmek. Bu dahice bir akeri taktik olur. Gürcü görevlilere savaşmak yerine toplantılara katılmayı öğretiriz.
Yulia Latynina’nın The Moscow Times’ta 30 Nisan 2008’de yayımlanan bu yazısını Ajans Kafkas için Cavit Yılmaz çevirdi.
Yulia Latynina
