Lidiya Jigunova 15 yıldır New Orleans’da yaşıyor. Eşi Hajgeri Şakov ile birlikte yüksek lisans eğitimi için geldiler, eğitimin ardından Tulane Üniversitesinde çalışmak için kaldılar. Hajgeri fizik dersleri veriyor, Lidiya da Rus dili ve edebiyatı. Lidiya’nın anlatımıyla anavatanına dönen Suriyeli Çerkeslere destek olma çabası:
Kabardey-Balkar Devlet Üniversitesi Almanca bölümünü bitirdim, Almanya’da staj yaptım, 1999’da Amerika’ya geldim. Nalçik’e sıkça gidiyorum, bütün akrabalarımız orada. Ayrıca bilimsel çalışmalarım Çerkes edebiyatı ve tarihi üzerine, bundan dolayı burada kütüphanelerde, arşivlerde çalışıyorum, yazarlar ve sivil toplum adamları ile görüşüyorum.
Geri dönüşçülerle “Perit” derneğinde tanıştım. Perit’e gittim ve gönüllü olarak, buraya gelenlerin resmi evrak işlerini yapabileceğimi söyledim. Buraya Amerikalı Çerkes arkadaşım Janti Yemış’ı de getirdim. Birlikte sanatoryumlardan birini ziyaret ettik. Amerika’ya döndükten sonra sosyal ağlardan birindeki yurttaşlara yardım grubuna katıldık. Bugün hala oradaki bir paylaşımın beni nasıl etkilediğini hatırlıyorum. Aktivistler, Caylık sanatoryumunda yeni doğan bebeği olan geri dönüşçü aileyi ziyaret etmişti. Dışarıda dondurucu soğuk vardı, oda ısıtılmıyordu. Fotoğrafta ziyarete gelenler kürkleri ile oturuyordu, yeni doğan bebek ise bir kaç battaniyeye sarılmış olarak yatakta yatıyordu…
O zaman basit bir gerçekle yüzleştim: Devlete ya da başkalarının yardımına bel bağlamamalı, gidip sorunu yerinde çözmeli. Onlara dil konusunda yardımcı olmaya karar verdim. Artık her eve gelişimde onlarla ilgileneceğim.
Geçen yaz çocuklar ve gençler arasında Çerkesçe sınıflar organize ettim. Haftada iki defa ikişer saat, iki grupla, toplamda yirmi kişi ile ilgilendim. Çerkesçeden İngilizceye kolayca geçtik, çünkü onların çoğu bu dili iyi seviyede biliyor.
Bir çokları bana, çocuklarının Suriye’de çok iyi okuduğunu, ancak burada dili bilmedikleri için sınıflarının ayrıldığını veya iki sınıf aşağıya alındıklarını, çünkü kendileri için adaptasyon programı olmadığını söyledi. Varsa da gereken düzeyde çalışmıyor. Aileler için çocuklarının geride kalıyor olmasını bilmek acı verici. Altıncı sınıf öğrencisi Simaz ve sekizinci sınıf öğrencisi ağabeyi Nart, derslerde sınıfa katılamadan öylece oturduklarını anlattı. Kız kardeşleri Janset normalde ikinci sınıfta olmalı, ama Rusça bilmediği için okula gitmiyor bile. Yeni yıl tatilinde onunla ilgilenmeye karar verdim. Sekiz ders yaptım, alfabeyi, sayıları öğrettim, heceleyerek okumayı öğrendik, kıyafet, gıda, renk vs. ile ilgili bir çok Rusça kelime öğrendik. Bir yıl kaybetmeden birinci sınıfı bitirebilirdi.
Bu insanlar vatanlarına döndü, ama tamamıyla hazırlıksız oldukları sert Rusya gerçeği ile karşı karşıya kaldılar. Ve şimdi bir çok şey onların etrafındakilere bağlı.
Kaynak: Gazeta Yuga
Özgün Başlık: “Dil ile yardıma karar verdim…”
Çeviri: Ajans Kafkas
Marianna Malbahova
