Nazran/Ajans Kafkas – İnguşetya’da etnik Ruslara yönelik saldırıların ardından beklenen Rus göçü yaşanmadı. Yıllar içinde İnguşların içinde Kafkas adet ve kültürüyle barışık yaşamış Ruslar ‘nereye gideceğiz’ diyerek çaresizliklerini ifade ederken İnguşlar da böylesi bir trende karşı göğüs geriyor.
Ruslara yönelik birkaç saldırı haberiyle adı öne çıkan Orconikidzevski kasabasında Kavkazki Uzel’in konuştuğu bir Rus kadın soruyor: " 72 yaşındayım. Tüm hayatım boyunca İnguşetya’da yaşadım, şimdi nereye giderim?"
Kasabada İnguşlar Rus komşularını korumak için geceleri nöbet tutan gönüllü devriyeler bile kurmuş. 53 yaşındaki Orconikidzevsk’li Magomed, "Gitmek isteyen, bunu Çeçenya’da savaş başladığında 90’lı yılların başında yaptı. Burada ya gidecek yeri olmayan ve tek başına yaşayan yaşlılar, ya da tamamen yerel halkla bütünleşmiş aileler kaldı” diyerek ekliyor: “Onlar İnguşçayı tamamen biliyorlar, hatta yerel adetleri de yerine getiriyorlar. Aynı zamanda birçoğunun da İnguşlarla evlilik bağı var. Ben bu insanları bugün her şeyi terk edip gitmeyi isteyeceklerini düşünmüyorum. Bu kasabada doğdum ve büyüdüm. Birçok Rus komşumuz vardı. Zamanında aynı okulda okuduk, bazıları ile arkadaşlığımız halen devam ediyor. Milliyetimizden ötürü ayrıldığımızı, tartıştığımızı hatırlamıyorum. Onlarca yıl insanlar dostluk içinde yaşadı, bugün ise bazı sorunlar yüzünden her şey mi çizilsin? Bunun meydana gelmemesi için elimizden geleni yapacağız."
Magomed, kasaba halkının Rus ailelerinin evlerini korumak için başlattığı gece devriyeleri için de, "Bunun başarılı bir fikir olduğunu düşünüyorum, çünkü hemen hemen bir aydır kasabamızda herhangi bir olay meydana gelmedi" diyor.
Orconikidzevskili Fatima da şunları söylüyor: "Yazın meydana gelen olayların ardından Ruslar hayatlarından endişe duymaya başladılar, ama onların bu endişelerinden dolayı gitmeyi düşündüklerini duymadım. En azından benim tanıdıklarım ve komşularımdan hiç biri bunu şimdilik düşünmüyor. Doğru, Lüliakov cinayetinden sonra birkaç Çingene ailesi gitti. Öldürülen kişinin karısı çocukları ile beraber, kardeşi ve galiba akrabası olan bir aile gitti."
En son 10 Eylül’de Orconikidzevski’de bir Çingene ailesi öldürülmüştü. 7 Eylül’de Nazran’daki hastanenin başhekimi Natalya Mudarova, 31 Ağustos’ta Karabulak’ta öğretmen Vera Dragançuk’un eşi, 17 Temmuzda Orconikidzevski kasabasında öğretmen Terehinov ile iki çocuğu öldürülmüştü. Terehinovların cenazesine atılan bomba ise 11 kişinin yaralanmasına yol açmıştı. ÖZ/FT
