Demokratik açılım çerçevesinde RTÜK’ün, farklı dil ve lehçelerde televizyon ve radyo yayınlara izin vermesi, Türkiye’de gündelik yaşamda kaç farklı dilin konuşulduğu sorusunu da gündeme taşıdı. Başta Türk Dil Kurumu olmak üzere, Türkiye’deki dil haritası hakkında net bir rakam verilmese de, Türkiye’de 3’ü azınlık (Ermenice, Rumca, Modern İbranice) olmak üzere müstakil olarak 28 kadar dil konuşuluyor.
Azınlık dilleri dışındaki Kürtçe, Arapça, Gürcüce ile Lazca, Abaza gibi Kafkas diller yerel diller sınıfına girerken, Boşnakça, Kazakça gibi diğer diller ise toplu göçler sonucunda Türkiye’de konuşulan diller arasında yer alıyor.
İşte o diller ve sık konuşulduğu bölgeler:
"Abazaca (Sakarya, Düzce); Abhazca (Sakarya, Düzce); Adigece (Sakarya, Düzce, Kahramanmaraş, Kayseri, Çorum, Tokat); Arapça (Hatay, Adana, Mersin, Mardin, Siirt, Şırnak, Gaziantep, Batman, Diyarbakır, Şanlıurfa); Arnavutça (İstanbul, Bursa, Kırklareli, İzmir); Avarca (Sivas, Tokat, Kahramanmaraş); Azerice (Bayburt, Kars, Iğdır); Boşnakça (İstanbul, Adapazarı, İzmir, Manisa, Bursa); Pomakça (Çanakkale, Gönen-Erdek, Edirne, Kırklareli muhacirlerince); Çingene dili (Batı Türkiye-Edirne, Tekirdağ, İstanbul); Ermenice (İstanbul, Hatay, Sivas, Malatya, Diyarbakır , Batman); Gürcüce (Artvin, Bursa, Samsun, Ordu, Rize); Hemşince (Artvin, Rize); Kabardeyce (Kayseri, Kahramanmaraş); Kazakça (Manisa İlinde Salihli, İstanbul ve Kayseri); Kırgızca (Van ve Kars, Muğla); Kırım Tatarcası (Ankara-Polatlı ilçesi Karakuyu köyü-Bursa); Kürtçe (Doğu Anadolu, Güneydoğu Anadolu); Yahudi İspanyolcası (İstanbul); Lazca (Artvin, Rize, Sakarya, Düzce, Kocaeli, Yalova, Bursa); Osetçe (Tokat, Yozgat, Erzurum, Kars, Bitlis, Muğla, Antalya); Özbekçe (Hatay, Gaziantep, Şanlıurfa); Pontusça – Trabzon Rumcası (Trabzon); Yunanca (İstanbul, Çanakkale, Trabzon, Bursa, İzmir, Hatay); Süryanice (İstanbul, Mardin, Şırnak); Türkmence (Tokat); Uygurca (Kayseri, Nevşehir); Zazaca (Bingöl, Erzincan, Tunceli, Elazığ, Malatya, Batman)."
Dünya Bülteni
