Soçi’deki İmeretin sakinlerinin açlık grevinin sebebi bürokratların açıkça insanlara küstahça davranışı.İmeretin’in 10 vatandaşı Putin’in ve diğer üst düzey bürokratların dikkatini Soçi’de hüküm süren kaosa çevirmek amacıyla 19 Mayısta açlık grevi ilan etti. Onların en dayanıklısı -5 kişi- 21 gündür açlık çekiyor.
Tüm bu geçen zaman içinde onlara sadece Putin değil, ne vali, ne şehir başkanı tek bir defa olsun gelmedi, sebebi anlamaya çalışmadı, kendilerine nasıl yardımcı olunabileceğini sormadı… Seslerini duyurmak için son umut olarak açlık grevinin seçilmesini, bürokratlar görülen o ki, alınan mallarına karşı daha fazla para almak isteyenlerin küçük şantajı olarak görüyorlar.
7 Haziran’da Putin ve Roge Soçi’ye reklam eylemi için geldiler, Olimpiyat kurumunun yeni buz sarayı inşasına temel attılar… Ama yine açlık grevindekileri ziyaret için vakit bulamadılar… Olimpiyat kurbanları ile neden konuşulsun ki. Bırakın istiyorlarsa açlık grevi yapsınlar. Bırakın sağlıklarını kaybetsinler. Bırakın sonunda ölsünler. Bu yolu yönetime baskı için onların kendileri seçti. Bizde ise yönetim sarsılmaz… Ve hatta açlık grevinin sebeplerini anlamaya dahi çalışmıyor. Çünkü sebep- yönetimimizin niteliğinde!
Açlık grevi yapanların talepleri:
1. Arsa ve gayri menkul yerlerinin mübadele vakfının kurulması, yerlerinden edilenler için yeni ev ve arsa seçimi imkanının oluşturulması. Bu Olimpiyat kanunun doğrudan talebi ve ısrarla yerine getirmeyen bölge valisinin sorumluluğu.
2. Alınanlara karşılık sunulan toprak ve gayrimenkullerin piyasa fiyatına göre değil maliyetine göre değerlendirilmesi. Devlet gayrimenkul piyasasında vurguncu değil. O, göç ettirilenler için inşa edilen konutlardan kar almayı planlayamaz (planlamamalı!).
3. Alınan yeni konutun ödemesinde devlet garantisiyle birlikte isimlerinin yazılı olduğu senetler verilmesi yoluyla taşınma şart ve seçeneklerini kendilerinin seçme imkanı sunulması.
4. Malı alınan kişinin katılımıyla piyasa değerlendirmesinin yapılması. Değerlendirmeyi aşama aşama, sesli, açık şekilde değerlendirme anlaşmasını malı alınan kişiye vererek yapma. 310. Olimpiyat kanunu bunu doğrudan öngörüyorduysa, 311’deki yeni düzenlemeler müzakere sürecinin en önemli etabını gölgeye taşıdı…
5. ‘Nekrasovski’ köy plan projesinin ve Tavriçeskaya caddesinde inşa edilen yer planlarının yayınlanması ve teknik-proje belgelerinin sunulması. Göç ettirilecek kişilerden hayati önem taşıyan bu bilgiler daha ne kadar saklanabilir!
6. Mühendislik-ulaşım alt yapısının oluşturulması için giderlerin yeni konutun maliyetine sayılmaması. Zira vatandaşlara evleri alınırken sadece kendi mülkiyetlerinin fiyatı tazmin ediliyor!
7. Yeni sunulan konutun mülkiyet hakkı belgesinin ellerine verilmesi. İşlemi bitmemiş belgelerle göndermemeli!
8. Alınan arsadan daha küçük arsa verilmesi halinde, alınan ve verilen arsa arasındaki piyasa tazminatının ödenmesi. Bu talep ek kanıta ihtiyaç duymuyor.
9. Büyük Vatan Savaşında sakatlanan Nina Antonovna’ya alınan arsaya karşılık
10. Açlık grevi yapan ve yönetimi temsil edenler arasındaki anlaşmazlığın çözüme kavuşturulması için şu şartlarda uzlaşma komisyonunun oluşturulması: Yüzde 50’i açlık grevcilerini temsil edecek, yüzde 50’si hükümeti.
Yönetim, gazeteciler, iktidar partisi Birleşik Rusya, bu talepleri müzakere bile etmiyor… Yoksa kanunsuzluk ve adaletsizlikle eziyet gören İmeretin sakinleri fazladan bir şey mi istiyor?
Omari Gogohiya örneğin açlık grevinde çünkü, 2 yıldır Olimpiyat adına yıkılan ve alınan kanunla garanti edilen hanının parasını alamıyor. O kendisine sunulan satın alma şartlarını hemen kabul etti. O “ Parayı verin, ben buradan giderim. Ben inşaatçıyım ve bana gerekli olanı kendim inşa ederim” diyor.
Bu ne kadar vahşice duyuluyorsa da, o evinin taşınmasını istiyor, valinin alma işlemiyle ilgili emrinin yerine getirilmesini istiyor. O toprağının alınmasını ve kendisine yeni ev inşa imkanı verilmesini istiyor. Ama onu iki yıldır kandırıyorlar. Her 3 ayda yeni bir fiyat biçme çalışması yürütülüyor ve her seferinde satın alma fiyatı düşürülüyor. Bütçe parası tümüyle yeni değerlendirme-fiyat biçme prosedürüne harcanıyor… Vali her bir Soçi’liyi 3 ayda çıkarabilir, kendisiyle uzlaşılan satın alma parası ise 3 yıldır tutuluyor!!!!
Birleşik Rusya tarafından Soçililer için kabul edilen satın alma Olimpiyat para seçeneği basit. Eğer toprağın sahipleri 2 ay içinde ‘Olimpiyatinşaat’ tarafından belirlenen satın alma rakamını gönüllü olarak ifade etmezse, Krasnodar Kray yönetimi toprak ve üzerindeki gayri menkulü almayla ilgili mahkemeye dava açabilme hakkına sahip. Mahkeme kararıyla insanlar sokağa atılıyor, toprak alınıyor, ev yıkılıyor. Mahkemenin bu kararı acil olarak yerine getiriliyor. Sokakta kalan ‘çıkarılanlar’ ise kendi başlarına riskli Soçi konut piyasasında yeni konut sahip olmak zorunda.
Soçi’nin Olimpiyatların yapılacağı yer olarak ilan edilmesinden beri üç yıldır, binlerce Soçili korku ve yakın gelecekleriyle ilgili belirsizlikle yaşıyor. Şehir sakinleri kabul edilen şehir inşaat belgeleri hakkında bile bilgilendirilmiyor. Yönetime toplu olarak yazdıkları mektuplarından birinde şehir sakinleri “En basit soruya bile cevap alamıyoruz: bizi taşıyacak mısınız ve bu eninde sonunda ne zaman olacak? Bizim için hayat durdu. Eğer yarın yıkılacaksa evimizle neden ilgilenelim. Eziyetli bir belirsizliğe mahkûm edildik, hayatın anlamından mahrum bırakıldık. Biz toprağımızı evimizi satamıyor, değiş tokuş edemiyoruz. Alınma tehlikesi altından olan buralara kime lazım olsun. Kendimizle ilgilenme, kendi konutumuzu arama hakkından mahrum bırakıldık. Ve bu üç yıldır devam ediyor” diye yazdılar.
İnsanlar yönetimin kendilerini belirsizlik işkencesinden kurtarmasını talep ediyor, yıllarca yerlerinden başka bir yere götürülecekleriyle eziyet etmeden, acil olarak ‘götürmelerini’!!!
İmeretin’de yerlerinden edilen yüz kişiden sadece bir kişi para tazminatı aldı. Diğerleri bekliyor ve hayretle yapılan yeni fiyat biçmelerle ilgili düşürülmüş fiyatlar hakkında yeni bilgilendirme alıyorlar.
Devlet adamlarını dinlemek; hepsi aynısı tekrarlanıyor: “Soçi’de Olimpiyat hazırlıkları grafik üzere devam ediyor. Göçürülenlerle ilgili tüm problemler çözüldü”. İşte bu grafiği hiç kimse yayınlanmış haliyle görmedi… Vatandaşlarla ilgili problemler, insanlara bu şekilde davranıldığı takdirde henüz ileride.
Soçi Olimpiyatlarına hazırlık ve spor devlet komitesi prezidyumu 22 Nisan 2008’de yaptığı toplantısında Krasnodar Kray Valisi Aleksandr Tkaçev’i ‘2 ay içinde vatandaşlardan olimpiyat inşaatları için toprakları alma çalışmasını tamamlamakla’ görevlendirdi (RİA Novosti). O günden beri yıllar geçti… Yerleştirilmeyle ilgili sürekli yeni tarihler belirlendi, başarısızlıkla ilgili kimse hesap vermedi. A. Tkaçev, Soçi vatandaşlarından toprak almayla ilgili emri ancak 11 Temmuz 2008’de imzaladı.
Putin 21 Kasım 2009’da Soçi’deki 2014 oyunlarının hazırlık sürecinden sorumlu Dmitri Kozak ile görüştü ve sert bir şekilde soruyor:
“Toprak fiyat biçme çalışmasını bitirdiniz mi?
Kozak: Evet, o sonuna kadar bitmedi… Bugün… değerlendirme sonuçları… Rusya Mülkiyet’inde incelemeden geçiyor.
Putin: Bu çalışma ne zaman bitecek?
Kozak: 2009’un ilk çeyreğinde biteceğini düşünüyorum.
Putin: Tamam….
İyi de burada nasıl açlık grevi yapılmasın! Bürokratlarımızı insan olmaya ikna etmek için daha başka yasal yöntemler var mı? Büyük gerçeğe nasıl ikna etmeli: İnsanlar olmadan insanların kaderini çözmek mümkün değil!
Vladimir Vladimiroviç, Soçi’deki düzen hakkında, grafik, süre, göç ettirilme şartlarıyla ilgili herkes sizi kandırıyor olabilir mi acaba? Yine de açlık grevindekileri ziyaret etmeye lütfedebilir misiniz acaba? ÖZ/FT
Kaynak: Natpress, 08.06.10
Çeviri: Ajans Kafkas-Özlem Güngör
*Valeri Suçkov, İmeretin açlık grevindekiler temsilcisi, Soçi
Valeri Suçkov*
