18 Şubatta Çerkesk’te Çerkes ve Karaçay gençleri arasında yeni bir kavga yaşandı. Bu tür anlaşmazlıkların her biri, zaten oldukça gergin olan Karaçay-Çerkes’deki durumu kötüleştiriyor.
Çok sayıda travma, kavga, onlarca yaralanan insan- tüm bunlar toplumda büyüyen etnik hoşgörüsüzlüğün sonucu. Son üzücü olaylar, Karaçay-Çerkes yönetiminin iç siyasi sürecinde tamamen iş göremediği düşüncemizi güçlendiriyor. Ülkede ne milli, ne bilgi politikası, ne toplumla, dini kurum ve siyasi partilerle ortak hareket politikası yok. Kadro seçiminde etnokrasi varlığı da bariz.
Uzun bir süredir Karaçay-Çerkes yönetimi Rus, Çerkes, Abazin, Nogay ve diğer milli grupların çıkarlarını göz ardı ediyor. Sivil toplum ve aydınların çok sayıdaki mesajı, miting ve toplantı bildirgeleri, ülkede eşitlik ve kanunun inşa edilmesi talebi Devlet Başkanı Boris Ebzeyev ve yönetimi tarafından açıkça görmezden geliniyor.
Son bir yılda Karaçay-Çerkes’de istikrar önemli ölçüde kötüleşti. İş çeşitli topluluklarda toplu dalgalanmalara ve ülkenin ayrılması taleplerine kadar ulaştı.
Görülen o ki Devlet Başkanı Boris Ebzeyev zor sosyo-politik ve sosyo-ekonomik meselelerde karar alma konusunda bağımsızlığını yitirdi. Karaçay-Çerkes yönetiminin RF bölge başkanlığı rolünü sadece sözde yerine getirdiğini gösteren bir yığın delil var. Aslında ülkedeki süreçleri Moskova’dan Federasyon Konseyi’nin iyi bilinen üyesi Ratmir Aybazov aktif şekilde manipüle ediyor. Karaçay-Çerkes devlet başkanın diğer kuklacısı günümüz Karaçay milliyetçiliğinin kurucularından biri olan, elektro teknik alanında büyük başarıları ile tanınan ve hangi hakla şu anda Karaçay-Çerkes hükümetinde ekonomik ve finans blokunun başkanlığını yaptığı bilinmeyen İsmail Aliyev.
Az milletli kadro politikası, ülkenin enformasyon alanını istila eden, yalan tarihi yayınların teşvik edilmesi, açık ve gizlice Karaçay milli hareketini destekliyor; tüm bunlar şu anki Karaçay-Çerkes hükümetinin çalışmalarının sonucu. Tek bir halkın diğer tümüne karşı büyüklüğü ve üstünlüğünün propagandasını yapan, çeşitli yalan efsaneler aktif şekilde yaygınlaştırılıyor. Her şey halkların birleşmemesi için, aksi şeyi- maksimum derecede milliyetlerine göre ayrılması için yapılıyor.
Ülkede travmatik ve av silahının yayılmasına izin veriliyor, bunlar da sıkça kullanılıyor, örneğin 19 Şubat 2010’da olduğu gibi. Büyük bir Karaçay genç grubu sopa, bıçak, muşta, silahla Çerkesk’e saldırı kurbanı arayarak dağıldı.
Sosyo-ekonomik durumun açıkça düzeltilememesinin sonucu ciddi şekilde Karaçay-Çerkes halkların sivil yaşamını tehlikeye atacak milletler arası çatışmalara götürebilir. Buna bağlı olarak tüm Kuzey Kafkasya’da durumu bozmaya neden olacak, anlaşmazlığa komşu cumhuriyetlerin dahil edilmesi riskinin göz önünde bulundurulması önemli. Bu nedenle geri dönülmez bir noktaya girme riskindeyiz.
Durumun bu şekilde gelişmesi kabul edilemez. Artık sonunda sağlıklı düşünmenin Karaçay-Çerkes yöneticilerinin zihinlerine hakim olacağını, sözde değil eylemde Rusya kanunları ve anayasa ile garanti edilen vatandaşların haklarının milliyet, inanç ve siyasi bakışına bağlı olmaksızın sağlanacağını bekliyoruz. Aksi durumda yol kimsenin izin vermeye hakkı bulunmayan, kardeş cinayeti savaşına gider.
Nalçik, 23 Şubat 2010
ÖZ/FT
Aleksey Karayev
