Radyo Svoboda’dan muhabir Natalya Golitsına Ahmed Zakayev ile 15 Şubat’ta bir röportaj yaptı. Röportajda, Kadirov’dan Putin’e ve Çeçenya’nın geleceğine dair önemli meseleler konuşuldu. Röportajı, tercüme ederek, alıntılıyoruz.

Rusya’da Çeçenya başkanının Kremlin politikasındaki rolüyle ilgili kamuoyu tartışmaları devam ediyor. Ramzan Kadirov’un liberal muhalefet aktivistlerine açık saldırıları, Boris Nemtsov cinayeti soruşturmasında “Çeçen İzi”, Kadirov’un görev süresinin bitme tarihinin yaklaşması (anlaşıldığına göre kendisi bunu ‘unutmuş’), silahlı Kadirovcuların Doğu Ukrayna ve Suriye’deki savaşa katılması… tüm bunlar, Rusya yönetim sisteminde “Putin’in sadık askerinin” nasıl bir yere sahip olduğu, Moskova ve Grozni arasında ilişkilerin geleceği ile ilgili soruları yeniden gündeme getirdi.

Kısa bir süre önce Radyo Svoboda’da yayınlanan tartışma metninde siyaset bilimci Andrey Piontkovski bu soruları çok keskin bir şekilde gündeme koydu: “Çeçenya mı Rusya’ya bağlı, yoksa Rusya mı Çeçenya’ya bağlı?” Kadirov’un anlaşmaya yanaşmayan rakibi, Londra’da sürgünde yaşayan Çeçen siyasetçi Ahmed Zakayev. Zakayev, “sürgündeki Çeçen-İçkerya Cumhuriyeti Hükümeti’ başkanı, kendisini Çeçen halkının yasal temsilcisi kabul ediyor. Kremlin tam da bu bakanlar kurulunun lideri ile 1996’da savaşın bittiğini gösteren Hasavyurt Barış Anlaşması’nı imzaladı. Zakayev Moskova tarafından uluslararası arananlar listesinde, ancak Kadirov, ki kendisi kısa bir süre önce Çeçenya’da yaşayan Zakayev’in yakınlarını ziyaret etti, Zakayev’e defalarca vatanına dönmesini önerdi. Ona güvenlik problemi yaşamayacağını ve soruşturma altına alınmayacağını garanti etti.

Zakayev bunu reddediyor ve Batı’da kalmaya devam ediyor ve önceden olduğu gibi Kadirov’un yurtdışındaki muhalefetine başkanlık ediyor. Onun en uzlaşmaz ve tutarlı rakibi olarak kalmaya devam ediyor, 2007’de küçük Kadirov’un Çeçenya başkanlığı görevine atanmasına olumlu yaklaşmış olmasına rağmen. Ahmed Zakayev, Radyo Svoboda’ya verdiği röportajda Ramzan Kadirov’un son eylemlerini ve ifadelerini analiz ediyor, Rusya yönetiminin stratejisinde Çeçenya’nın rolünü değerlendiriyor.

Gerçekten, Andrey Piontkovski’nin yazdığı gibi Rusya devletini bir arada tutan tek şey, Putin ve Kadirov’un şahsında temerküz eden, Rusya ve Çeçenya birliği midir?

Bugün, Rusya ve Çeçenya’yı bağlayan tek şey, Putin’in Kadirov’a gösterdiği lütüfkarlık ve elbette, her türlü emrini yerine getirmeye hazır Kadirov’a gönderilen paralardır.

Aslında Kadirov Putin’i neden takip etti? Zira, ilk başta hem o, hem babası kendilerini İçkerya ile ilişkilendiriyordu.

Büyük Kadirov’un KGB ile bağlantılı olduğunu söylemek doğru olacak, yıllar geçtikçe buna emin oldum. O, Çeçenya’da birinci savaşın başlaması için büyük bir katkıda bulundu. Birinci savaşın başlamasının ardında, o dönem başında Sergey Stepaşin’in bulunduğu FSB vardı. Asıl Kadirov, büyük Rusya’ya karşı cihad ilan etti, öyle ki her bir Çeçenin 150 Rus öldürmesi gerektiği çağrısında bulundu ve güya o zaman savaş bitecekti. Çeçenya’da ikinci savaş başladığında, Kadirov Kremlin’in kuklası olma rolüne aday olmaya başladı. Çeçenya’da onunla Beslan Gantamirov rekabet etti. Moskova’da bir televizyon programında Beslan ironi ve alaycı bir şekilde Büyük Kadirov’a, birinci savaş sırasında ne yaptığını sordu. O da şöyle cevap verdi: “Vladimir Vladimiroviç Putin ilk savaşta ve iki savaş arasında ne ile ilgilendiğimi iyi biliyor.” Anlaşılacağı üzere, Putin özellikle (Ahmed) Kadirov’u işgalci rejimin ana kuklası olarak atadı.

Ardından küçük Kadirov ile yaşananlar, bunun bir Putin projesi olduğunu gösteriyor. Sistem, baştan beri Ramzan’a karşı idi, ama Putin onları ikna etti: bu geçici bir proje ve Çeçen direnişi savaşçılarının federallerin tarafına toplanmasıyla bağlantılı. Güvenlik güçleri bunu kabul etti, üstelik de cumhuriyetin başında o zaman güvenlik güçlerinden bir temsilci vardı, Alu Alkhanov. Bu konuda ana rolü onun oynayacağını düşündüler. Ama zamanla, federallerin tarafına geçen savaşçılara güvenlik garantisini sadece Kadirov’un verdiği ortaya çıktı. Bu insanlar sadece Kadirov’a bağlılık göstermeye başladı, çünkü Kadirov’un arkasında Putin vardı.

Rusya siyasi çevrelerindeki “anti-Kadirov cephesi”, Rusya güvenlik güçlerinin ve bazı Kremlin politikacılarının bu Putin projesi ile ilgili sözde var olan keskin hoşnutsuzluğu hakkında ne düşünüyorsunuz? Sözde Kadirov’u gözden düşürmeye çalışan insanlar hakkında ne düşünüyorsunuz?

2006’da Londra’da Kirsan İlümjinov bana geldi. Vladimir Putin adına geldi, Rusya’ya geri dönmemi istedi. Aynı zamanda bana, FSB müdür yardımcısı Aleksandr Bortnikov ile bağlantılı olduğunu gizlemeyen Ruslan Atlangeriyev geldi. Ondan, FSB’de Kadirov’un yerine gelecek birinin arandığını, onların Kadirov’dan kurtulmaktan memnun olacaklarını ama şimdilik uygun bir alternatif bulamadıklarını öğrendim. Çok iyi biliyorum ki, FSB o zamandan beri Kadirov ile ciddi bir çatışma içinde. Kadirov o dönemde bu çatışmanın önüne geçmeye çalıştı ve olası rakiplerinden kurtuldu. Movladi Baysarov, Yamadayev kardeşleri kastediyorum, daha sonra Ruslan Atlangeriyev’den kurtuldu.

Eğer bugün Kadirov devlet başkanının talimatıyla görevden alınmaya çalışılırsa ve cumhuriyete bir başka kişinin başkan olarak atandığı ilan edilirse, bu Kadirov yanlılarında paniğe neden olur. Elbette, Kadirov istifa etmez. Onun gideceği hiçbir yer yok. Eğer üç beş ay önce onun, türkiye, Suudi Arabistan veya Birleşik Arap Emirlikleri gibi gidebileceği başka yerler vardıysa da, Putin ile birlikte Suriye’deki savaşı desteklediği, Şiiler ve Beşar Esad tarafında yer aldığı için bugün artık bu imkanı kalmadı. Üstelik Kadirov, bir kaç yıldır hazırladığı geri çekilme yollarını da kendi eliyle kapattı. Ama bu sadece Putin’in talebiyle yapıldı. Kadirov’u görevden almak için, güvenlik güçlerinin onun yakın çevresi arasında belirli operasyonel faaliyetler yürütmesi gerekiyor. Aksi halde bu Grozni’de kesinlikle negatif bir tepkiye neden olur ve Putin de basit bir kararname veya alelacele bir imzayla kendi sadık yardımcısını azletmez. Putin’in herhangi bir zamanda böyle bir şeye karar vereceğini düşünmüyorum.

Andrey Piontkovski Kadirov’un Boris Nemtsov cinayetindeki rolünü yazıyor, gerçi delil sunmuyor. Bu tür deliller var mıdır?

Boris Nemtsov, Garri Kasparov, Sergey Udaltsov, Aleksey Navalnı’nin bir şekilde etkisiz bırakılmalarıyla ilgili kararın, Moskova’da toplu protesto eylemlerinin başladığı 2011 yılında alınmış olduğunu düşünüyorum. Putin gerçek tehdidi hissettikten sonra Çeçenya’ya gitti ve orada Kadirov ile iki gün geçirdi. Bence onlar o zaman, Moskova’ya Çeçenya’da hazırlıktan geçmiş olan Kadirov gangsterlerinin götürülmesi ve olası isyanın bastırılmasında kullanılmaları konusunda anlaştılar. Bu bilgiyi öğrendik, bizim kendi gizli bağlantılarımız var. Ben, Boris Nemtsov’u da Garri Kasparov’u da uyardım. Onlarla Avrupa’nın başkentlerinden birinde görüştüm. Onlar ilk başta benim verdiğim bilgiyi ciddiye almadı. Ama görüşmemizin ikinci gününde, Putin şu açıklamada bulundu: güya Batı’da cinayetten Kremlin’i suçlamak için bir kurban aranıyor.

O zaman onlar, gerçek bir tehdit olduğunu anladılar. Garri Kasparov Rusya’ya bir daha dönmedi, Andrey Piontkovski ve Boris Nemtsov döndüler. Boris, yönetime girmenin (daha sonra Yaroslav bölge meclisi milletvekili seçildi) güvenliğinin garantisi olabileceğine karar verdi. Udaltsov ve Navalnıi’yi hapse attılar (Sergey Udaltsov kamu düzenini bozmak suçlamasıyla 4,5 yıllık hapis cezasını çekiyor, Aleksey Navalnıi ‘Kirovles’ davasıyla ilgili kararın ardından Kirov nezarethanesinde bir gece geçirdi,  daha ‘İv Roşe’ davasından sonra birkaç ay ev hapsinde, Moskova metrosunda izinsiz eylem organize etmekten 15 gün idari tutuklu kaldı-Radyo Svoboda).

Nemtsov meselesi neden uzatıldı? Putin Batı’nın desteğini sağlamaya çalıştı; elit uluslararası kulübe girmeye çalışarak Batı ile flört etti, sonuçta almadılar. Ertelemeye artık gerek yoktu. Kırım’ın ayrılması meydana geldiğinde, Ukrayna’nın doğusunda askeri hareketler başladığında, Batı Rusya’ya karşı sert yaptırımlar getirmeye başladığında, artık Putin’in arkasına bakmasına gerek yoktu. Emimin ki, Rusya istihbarat hizmetleri son ana kadar durumu kontrol ettiler. Nemtsov’a suikast hazırlandığını, kim tarafından organize edildiğini ve kimin gerçekleştirdiğini biliyorlardı. Onlar bu cinayete, çifte yarar sağlamak için müsaade ettiler: Birincisi, Boris Nemtsov ortadan kaldırılacaktı; ikincisi, güvenlik güçleri, Nemtsov’u öldüren Kadirov taraftarları olacağı için Kadirov’dan da kurtulabilecekti. İşte bundan dolayı onlar bu cinayete müsaade ettiler. Birkaç gün sonra failleri yakaladılar ve bu faillerin Kadirov’un yakın çevresinden oldukları ortaya çıktı, Delimhanov ve Geremeyev. Ama burada onlara Putin arka çıktı.

Andrey Piontkovski’nin tahmin ettiği gibi, Putin’in “Kadirov Projesi” gerçekten büyük Kafkasya savaşını engelliyor mu?

Bununla ilgili olarak Piontkovski’nin biraz yanıldığını düşünüyorum. Benim görüşüme göre, bizzat Kadirov bugün Kuzey Kafkasya’da durumu tahrik ediyor, özellikle İnguşetya ve Dağıstan’da. Kafkasya’daki Rus jandarması niteliğiyle kendi öneminin altını çizmek için durumu istikrarsızlaştırmaya çalışıyor. Çeçenya şu anda pasifize edildi, artık Çeçenya’da hiçbir mukavemet yok. Sakinleşen cumhuriyette, Kadirov’un gerekliliği azalmaya başlıyor. Kadirov çok iyi biliyor ki, güvenlik güçleri onu alaşağı etmek için zaman kolluyor. Buna bağlı olarak, Kadirov’un kendini Putin’e ispatlama ihtiyacı daha da arttı. Kadirov, İnguşetya ve Dağıstan gibi başka yerlerde de fayfalı olabileceğini Putin’e göstermek istiyor. Moskova, Çeçenya’dan bağımsız hareket edemiyor. İroni yapmıyorum, Putin çoğu zaman, Kadirov ile anlaşmadan, kendi kendine adım atamıyor. Aslında Kuzey Kafkasya ile ilgili her şeyde, Putin Kadirov ile anlaşıyor ve onun desteğini sağlıyor. Çünkü Kadirov, sadece Rus liberalleri için değil, post-sovyet ülkelerinin bazılarında da bir korku hikayesi haline geldi.

Ancak, eğer Çeçenya Rusya’dan ayrılırsa, Kadirov o anda iktidarı kaybeder. Onun Çeçenya’daki tüm desteği, bugün Putin onu desteklediği için, yani Rusya devletinden ödenek geldiği için var. Eğer bu destek olmasaydı, Kadirov, iktidarını, hızlı bir şekilde kaybederdi: Çeçenler onu indirir ve işlediği suçlardan dolayı hesaba çekerdi.

Piontkovski Çeçenya’ya haraç ödendiğini tahmin ediyor. Bu haraç niye ödeniyor? Çeçenlerin boyun eğmesi için mi?

Hayır, boyun eğdirmek için değil. Bu paranın, Kadirov’un Putin’e gösterdiği sadakatten dolayı verildiğini düşünüyorum. Çeçenya’nın bastırıldığıyla alakalı şunu söyleyebilirim, Çeçenya sadece vaktini bekliyor. Sizi temin ederim ki, Çeçenya bastırılmadı. Çeçenya, askeri ilişkilerde, hiçbir zaman şu anda olduğu kadar güçlü olmadı.

Piontkovski’nin, Putin’in yerine genç enerjik devlet başkanı olarak Navalnı’nin gelebileceğini, onun emriyle Çeçenya’nın üçüncü defa bir savaşa sürükleneceğini söylediği yazısıyla ilgili ne düşünüyorsunuz? Piontkovski, Navalnıi için “Genç Putin” diyor. Görünüşe göre, sistem dışı Rusya muhalefetinin iktidara gelmesi durumunda, oluşturulacak Çeçenya politikasına güven duymuyor. Siz bu endişeleri paylaşıyor musunuz?

Tamamıyla. Günümüzde, özellikle Boris Nemstov’un öldürülmesinin ardından Rusya’da herhangi bir muhalefetin olabileceğine inanmıyorum. Muhalefet eden birkaç kişi var, ama yapısal olarak bir muhalefet yok. Yönetime aday olan insanların herhangi bir şekilde Rusya’nın iç veya dış politikasını değiştirebileceğini zannetmiyorum.

Peki, Kadirov’a gösterilen destek hakkında ne düşünüyorsunuz?

Evet, böyle bir destek var. Kadirov’u destekleyen Çeçenlerin çoğunluğu, onu, Rusya tarafından gerçekleştirilen toplu cinayetler ve ortadan kaybolmalar son bulduğu için dedtekliyor. Kadirov bugün, bağışlamak, cezalandırmak, asmak veya kurşuna dizmek konusunda tüm hakkı kendisine saklıyor. Rusya güvenlik güçleri ve Kadirov bu hak üzerinde eşit düzeyde hak iddia ediyorlar. Ama Kadirov güvenlik güçlerinin bunu yapmasına izin vermiyor ve güvenlik güçleri, sanki Kadirov bu konuda zafer kazanmış gibi hissediyor.

Piontkovski’nin “Rusya Çeçenya’ya bağlıdır” ifadesini nasıl anlıyorsunuz? Bu söz bir paradoks mu, metafor mu yoksa gerçeği mi yansıtıyor?

Bu bir paradokstur, ama gerçeği yansıtan bir paradoks.

Piontkovski’nin yazısında geçen şu cümleye katılıyor musunuz? “Böyle bir tarihi olan iki millet tek bir devlet altında yaşayamaz”.

Maalesef, katılıyorum. Delil göstermek adına iki Rus klasiğinden alıntı yapalım. Lev Tolstoy “Hacı Murat”ta şöyle yazıyor: “Ruslara duyulan nefret konusunda kimse konuşmadı. En küçüğünden en büyüğüne tüm Çeçenlerin yaşadıkları duygu, nefretten daha güçlüydü”. Lermontov ise “Kazak Ninnisi”nde şöyle der: “Kötü Çeçen kıyıda sürünür, kamasını keskinleştirir”. Bu iki uzlaşmaz yaklaşım, hem Çeçenleri hem Rusları ebedi ve sürekli bir mücadeleye mahkum ediyor.

Sizce, Çeçenya’da Kadirov’a karşı organize bir muhalefet var mı?

Çeçenya’da, tümüyle FSB himayesinde olan bir muhalefetin var olduğunu düşünüyorum. Bu muhalefetin, herhangi bir aksi durumda, aşağıdan çalışmalara başlayacağını farz ediyorum. Evet, Çeçenya’da FSB kontrolünde olan bazı güçlerin olduğunu da düşünüyorum, ama onlar gizli hareket ediyor. Çünkü Kadirov, neredeyse her insanı takip ediyor. Rusya istihbarat hizmetleri ile bağlantılı olanları da bir şekilde yok ediyor. Onun için, Çeçenya ile bağlantılı her şeyin kendi kontrolünde olması çok önemli. Bu sebeple, GRU veya FSB’nin Çeçenya’da bulunan ajanlarıyla acımasız bir mücadele yürütüyor.

Kısa bir süre önce Kadirov Çeçenya’da yaşayan akrabalarınızı ziyaret etti ve onlara yönelik herhangi bir baskı olmayacağı güvencesi verdi. Sizce Kadirov bu ziyareti ile aslında ne demek istedi?

Geçenlerde Kadirov’un direniş savaşçıları ve onların yakınlarına yönelik eylemleriyle ilgili bir açıklama yaptım ve onu Çeçenlerin geleneksel değerlerine karşı mücadele etmekle, Çeçenleri köleleştirmekle suçladım. Bu açıklamamdan sonra, Çeçenya’da akrabalarımı ciddi şekilde rahatsız etmeye başladılar. Çok uzun zamandır akrabalarımla irtibat kurmuyorum. Çünkü Kadirov’un, muhalif yakınlarına nasıl davrandığı çok iyi biliniyor. Akrabalarımın yanına gitmiş olması, Kadirov’un kendi imajını biraz değiştirmesi için gerekliydi. Şu ya da bu şekilde benden destek almaya çalışıyor. Son 16 yıldır benim yakınlarıma dokunmayan kişiye neden methiyeler düzmüyorum, neden dönmüyorum, neden bu kadar nankörüm?

Kadirov sizi ilk kez Çeçenya’ya davet etmiyor. Neden karşılık vermiyorsunuz?

Bu onun ihtiraslarıyla, şöhret peşinde koşmasıyla alakalı. Kadiorv milli kahraman olmak istiyor, tarihe geçmek istiyor. Ama o, bir hain olduğunu biliyor. Ve o, Çeçenlerin bayrağını elinde tutan ve tarihin Kadirov’u hain ilan edeceğini söyleyen bir Zakayev var olduğu müddetçe rahat edemeyecek. Kadirov’un beni siyasi ya da fiziki olarak etkisiz hale getirmek istemesinin temel sebebi budur. Ama ben, Kadirov ve babasının ihanet ettiği fikirleri taşıyanlardan sadece biriyim. Ben olmasam bile, Çeçen bağımsızlığı fikri yaşamaya devam edecek. Bu fikir bizde yüzyıllardır var.

Kendinizi, sürgündeki İçkerya cumhuriyeti hükümeti başbakanı olarak adlandırıyorsunuz. Peki Çeçenya’da İçkerya hatırası korunuyor mu? Hükümetinizin Çeçen halkının yasal temsilcisi olduğunu düşünüyor musunuz?

Kesinlikle. Böyle düşünen sadece ben değilim. Bizim hükümetimiz kesinlikle yasal bir hükümettir. İçkerya Cumhuriyeti’nin kuruluşundan, yani 1996’dan beri, Çeçenya’da, halkın kendi düşüncesini ifade edebileceği, kendi yönetimini seçebileceği özgür demokratik seçimler yapılmadı. Baltık ülkeleri 40 yıldan fazla bir süre Sovyet işgali altında bulundu, hükümetleri yurt dışında sürgünde bulundu. Yani biz tekerleği yeniden icat etmiyoruz.

Sizin, Çeçenya bağımsızlığını isteyen Dudayev ve Mashadov’un politikasını sürdürdüğünüzü söyleyebilir miyiz?

8 Mart, Çeçenya’nın son yasal devlet başkanı Aslan Mashadov’un ölüm yıldönümü. Bizim politik programımız, Çeçen halkı tarafından 1992’de kabul edilen anayasaya dayalı. Bu arada, bu anayasa Rusya anayasasından bir yıl önce kabul edildi. Anayasamızda net bir şekilde, Çeçenya’nın bağımsız egemen bir devlet olduğu söyleniyor. Bu gerçek, Çeçenya, dünyada tek bir devlet tarafından tanınmadığı zamanlarda, Rusya ve AGİT tarafından tanınmıştı. Rusya ile net bir anlaşma imzalandı. Bu anlaşmada geçen kesin ifadeler şunu söyler; Rusya Federasyonu ve Çeçen-İçkerya Cumhuriyeti karşılıklı ilişkilerini uluslararası hukuk prensiplerine göre belirleyecek. Bu, Rusya’nın Çeçenya bağımsızlığını tanıdığını ifade eder.

Rusya, Çeçenya ve Kafkasya’nın dağlık bölgelerini kendisine bağlamak amacıyla, Rus-Kafkas savaşını 1817’de başlattı. 200 yıldır Çeçenya buna direniyor. Dürüst olmak gerekirse ben, böyle bir olayın tarihsel benzerliklerinden haberdar değilim. Çeçenya’nın geleceği ile ilgili iyimserliğinizi koruyor musunuz?

Rusya siyasi yapısı birçok kez değişti. Çarlık rejimi Sovyet rejimine döndü. Sovyet rejimi daha demokrat oldu. Ardından Putin rejimi geldi. Fakat, Moskova’nın Çeçenya meselesine yaklaşımı hiçbir zaman değişmedi.

Her iki savaşta Rusya’ya karşı şiddetli bir direniş göstermiş olan Çeçenlerin, şu anda Kadirov’a boyun eğmesi beni şaşırtıyor. Bunu nasıl izah edersiniz?  

Bugün Kadirov, Putin’in Çeçenya’daki temsilidir. Putin’in ardında ise siyasi güç, para ve silah var. Bugün Çeçenya’da olan refah Kadirov’la değil, Kadirov üzerinden Putin ile ilişkilendiriliyor. Putin, Rusya-Çeçen ilişkilerini kişiselleştirerek Kadirov’a teslim etti.

Çeçenler Rusya’yı kesin kötü olarak mı kabul ediyorlar yoksa Ruslarla Çeçenlerin yaptığı ortaklıkta olumlu bir şeyler bulabilir miyiz?

Ruslar, bizim Ruslardan nefret ettiğimizi kabul ediliyor. Ama böyle bir şey yok. Bu söylediğimi şu benzersiz olay destekler: Rusya-Çeçenya savaşında savaşan Rus askerlerin anneleri, oğullarını aramak için Çeçenya’ya gelmiş ve Çeçenlerin evinde misafir edilmiştir. Bu olayın benzerini başka bir yerde bulamazsınız. Bizim kanlı bir geçmişimiz var. Ama bu olay, ortak bir geleceğimizin olabileceğine bizi inandırıyor. Fakat, bu ortak gelecek, eşit ilişkiler üzerine inşa edilmelidir. Kültüre gelince… İşte, bakın: metropol 150 yıl içinde Çeçen dili gramerini üç defa değiştirdi. Bu, bizim tek bir millet, tek bir halk olmamamız için kasten yapıldı. Dilimizi, yazımızı ve kültürümüzü tahrif etmek istediler. Buna rağmen, bizler dünya kültürü ve dünya tarihine Rusça üzerinden katıldık. Bunun olumlu bir yanı var. Ama, ben, bu olumluluğun böyle bir şey pahasına olmasına karşıyım. Bizim, tarihi hataları düzeltme ve hem Rusya hem Çeçenler için makbul olabilecek bir gelecek inşa etme imkanımız var.

Kaynak: Svoboda.org

Share this...

Facebook

Pinterest

Twitter

Linkedin

---

Cevabı iptal etmek için tıklayın.

Sosyal medya ile giriş yap:

Δ